بیوگرافی شهرستان مسجد سلیمان 

در نقشه کنونی ایران شهر مسجد سلیمان در شمال شرقی استان خوزستان قرار دارد این شهرستان دارای بخش مرکزی شامل سه دهستان(جمعا" 201 روستا میباشد)،لالی که خود به دو بخش تقسیم میشود و دارای 380 روستا میباشد و هفتگل که از لحاظ تحقیقات تاریخی در حوزه مسجد سلیمان نمیباشد و لالی نیز به شهرستان تبدیل شده است.

اندیکا شامل شش دهستان 595 روستا را دارا میباشد و جمعیت آن طبق سرشماری سال 1357 بالای 80 هزار نفر است.

مسجد سلیمان و مناطق اطراف آن دارای قدمتی چند هزارساله میباشدکه آثار بدست آمده از دوران ما قبل تاریخ،تاریخی،اسلامی،گواه بر این مدعا است.

در دوران تاریخی این شهر با نام(پارسوماش)مشهور شد.

در دوران قرون وسطی سرزمین مسجد سلیمان (تلغر)نامیده میشد،تلغر نام سرزمینی بود که از کنار رود کارون تا زمینهای شرقی چشمه نفت امتداد داشت.این شهر بعدها به نام جهانگیری و میدان نفتون تغییر نام داد.

پس از بازدید رضا خان از آتشکده سر مسجد در سال 1303 و با تصویب مجلس شورای ملی در سال 1305 نام آن را از (میدان نفتون)به مسجد سلیمان تغییر داد. مسجد سلیمان دارای دو پیشینه باستانی و صنعتی است،همچنین مسجد سلیمان مرکز تحولات شگرف اقتصادی ایران و خاور میانه بود که بعد از چند هزار سال خاموشی در سال 1287 خورشیدی با اکتشاف نفت تبدیل به شرکت شهر اما با چهره ای متفاوت پا به عرصه وجود نهاد و اقوام گوناگونی از نقاط مختلف کشور و چه بسا دنیا را به خود جذب کرد.البته روایتهای زیادی سینه به سینه ای در شهرستان مسجد سلیمان و توابع تاکنون بیش از 400 اثر فرهنگی،تاریخی و صنعتی شناسائی گردیده که تعداد 21 اثر از آنهادر فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است بر اساس گمانه زنی ها مسجد سلیمان و توابع آن بالای 1000 اثر تاریخی دارد که میتوان شناسایی کرد.

این شهر به دلیل موقعیت اقلیمی و قرار گرفتن در کنار سلسله جبال زاگرس و وجود مراتع سر سبز در دامنه کوهها همه ساله پذیرای تعداد کثیری گردشگر می باشد و در سطح منطقه،رود کارون جاری است.که بسوی آن سد شهید عباسپور و سد مسجد سلیمان احداث گردیده است البته علاوه بر رود کارون،رود خانه های فصلی دیگری همچون شور،تمبی،چم آسیاب،وچند رود فصلی دیگر نیز وجود دارد.

مهمترین کوههای مسجد سلیمان عبارت اند از :

آسماری،دلا،تاراز،منار،کینو،ادیو،لندر و سترون میباشد.

بخش اصلی مسجد سلیمان را بختیاری ها تشکیل می دهند.

صنایع دستی مسجد سلیمان شامل:گلیم،فرش دستی،چوقا،خرسک،گیوه،نمد و ... است که در برخی عشایر بختیاری بافت میشود.این شهر از نظر آب و هوایی در ناحیه گرم و خشک واقع گردیده است.

اما در اواخر زمستان و اوایل بهار هوایی بسیار مطبوع و طبیعتی چشم نواز دارد.

در مسجد سلیمان بناهای متبرکه زیارتی امام زادگان(ع) فراوانی وجود دارد که همواره پذیرای زائرین محترم میباشند.

آتشکده سر مسجد:

محله سرمسجد بسیاری از باستان شناسان معتقدند این بنا متعلق به دوران اشکانیان و ساسانیان می باشد اما طبق کاوشهای پروفسور گیرشمن،این بنا را متعلق به پارسها مد داند و می گوید سر مسجد مسکن امراء و سلاطین پارس بوده و آنرا کهن ترین قلعه قبایل پارس و از قلعه های مستحکم پاسارگاد و تخت جمشید هم قدیمی تر بوده است و می گوید با دقت و تحقیق بسیار بوجود آتشکده ای از عهد هخامنشیان پی بردم محراب آن متعلق به قرن 7 تا 8 ق.م است.

معبد برد نشانده:

مسیر مسجد سلیمان به اندیکا این بنا از نوع بنای سر مسجد اما وسیعتر از آن میباشد.برد به زبان بختیاری به معنی سنگ و نشانده به معنی کاشته شده می باشد.

و آن ستون سنگی است به ارتفاع 5/3 متر از سطح خاکی که ضخامت آن 50 سانتیمتر میباشد . نام محل برگرفته شده از همین سنگ میباشد پروفسور گیرشمن آن را قدیمی ترین عبادتگاه روباز ایرانی بیان نمود حجاری آن به دوره پارتیان تعلق دارد.

چاه شماره 1:

مرکز شهر چهارراه شهرداری اولین چاه نفت در خاور میانه میباشد و در سال 1287 ه.ش به نفت رسید

قبرستان خارجیان:

نزدیک روستای زمان آباد،محل دفن مهندسان آمریکایی،انگلیسی و کانادایی که در استخراج نفت در این منطقه مشغول کار بودند.

منطقه جنگلی تمبی:

در فصل زمستان و بهار دارای طبیعتی بسیار دل انگیز است و گلهای شقایق وحشی و لاله در آنجا می روید.